Οσο περναει ο καιρος βλεπεις τα πραγματα διαφορετικα.
Σε οτι αφορα την ζωη σου και ειδικα μια "κοπελα" που ηταν καποτε η ζωη σου.
Καθεσαι και βλεπεις, σκεφτεσαι και φερνεις στη μνημη σου αυτα που περασατε.
Και ειδικα τις κακες στιγμες. Γιατι? Δεν ειναι περιεργο?

Οχι. Γιατι πολυ απλα τωρα μπορεις να δεις χωρις συναισθημα τι σου εκανε. Τι ενιωσε για σενα. Γιατι εκανε οτι εκανε καποτε.
Και οφειλω να πω οτι μαλλον πολλα χρονια της ζωης μου πηγαν χαμενα. Οχι επειδη δεν την αγαπησα. Ναι το εκανα και ειμαι περηφανος. Αλλα επειδη στο τελος αποδειχτηκε οτι η πουτανια που ειχε σα γυναικα και πριν την ειχε για καλο, στο τελος την εβγαλε σε κακο.

Ειπε ψεματα στους γονεις μου, ειπε ψεματα στους καλυτερους μου φιλους, με αφησε εν αγνοια μου να φανταζομαι πραγματα, μεχρι που ειδα γυμνες φωτο της να κανει ερωτα με καποιον αλλον.

Αυτο ποτε δε το καταλαβα....γιατι τον αφησε να βγαλει φωτο? Εμενα ποτε δε με αφησε αλλα δε με πειραζει αυτο. Εκεινη θα φαει το κεφαλι της μια μερα οταν θα χωρισει και θα γινει περιγελος σε ολους τους φιλους του.

Απο την αλλη δε τη κατηγορω. Φερθηκε πολυ παιδιαριστικα, πουτανιστικα, και πολλοι φιλοι και οικογενεια, ακομα και ασχετοι που απλα μας εβλεπαν μαζι καποτε μου ειπανε τα ασχημοτερα λογια.

Κατι τετοιες στιγμες σκεφτεσαι επομενως....μηπως τελικα επρεπε να χωρισεις ετσι? Μηπως επρεπε να την φας ετσι, να κλαις για 5 μηνες ασταματητα, να την ζητας ενω εκεινη τα εχει με τον αλλον απο τα Γιαννενα αλλα να χορευει και να φλερταρει με τον πρωην κολλητο σου?
Και να τη παιρνεις τηλεφωνο κλαμμενος να της λες οτι την θες πισω και εκεινη να σου το κλεινει η να σου λεει δε μπορω να βγω εξω να μιλησω γιατι ειμαστε στριμωγμενοι τωρα!

Χαχα....! Τελικα οσο πιο πολυ τα σκεφτομαι τοσο το λιγοτερο την μισω. Και τοσο περισσοτερο την λυπαμαι.

Λεει οτι δεν αγαπησε αλλον, ουτε προκειται. Και οτι θα ξαναγυρισει καποτε.

Αν το ξανακανει, που δε το νομιζω, τουλαχιστον ελπιζω να εχει ωριμασει. Γιατι ειδικα μετα απο αυτο που ζω τωρα, δε προκειται εγω να ειμαι ποτε με καποια που ειναι τοσο πουτανα και ανωριμη. Πουτανα με την κακη εννοια ετσι? Γιατι εγω τη κοπελα μου τη θελω κυρια διπλα μου και πουτανα στο κρεβατι!

Οπως και να εχει ολο αυτο το θεμα μου αφησε κατι πολυ καλο. Ολοι, και οταν λεω ολοι λεω ολοι, μου ειπανε ενα πραγμα.

"Εισαι απο τους καλυτερους, ομορφοτερους ανθρωπους που υπαρχει. Μπορεις να χαρισεις στους διπλανους σου τον κοσμο ολο και να μη ζητησεις ποτε ανταλλαγμα. Μπορεις να κανεις μια γυναικα τρισευτυχισμενη μονο κοιτωντας την και μιλωντας με τα σκιστα σου ματια. Μη σκας λοιπον...Οποια ερθει στο δρομο σου...θα ειναι πολυ τυχερη.¨

Ενταξει δε λεω...δεν ειμαι ψωνιο. Αλλα εχω το γνωθι σε αυτον. Ξερω πια τι μπορω να δωσω, που θα το δωσω και ποτε.
Δε ξανακανω τα ιδια λαθη.

Ειναι αληθεια βεβαια οτι την αγαπησα ετσι. Και μπορει να μην ξανααγαπησω καμμια αλλη ποτε. Αλλα απο την αλλη....η μανα μου την οποια την υπεραγαπαω και εκτιμω οσο τιποτα αλλο στο κοσμο μου ειπε ενα πραγμα καποτε:

"Κανεις δε χανεται. Ολοι βρισκουν καποιον.¨

Αυτο μου το ειπε 2 φορες ! Και βγηκε σωστη! Μετα απο λιγο βρηκα μια κοπελα!

Προσφατα μου ειπε το εξης:

"Θα ξαναγαπησεις, θα δεις! Καποτε θα βρεις μια που σου αξιζει και θα την αγαπησεις και περισσοτερο απο την αλλη."

Την πιστευω! Ποτε δεν εκανε λαθος!

υ.γ. Το αρωμα της που καποτε με τρελαινε, αντικατασταθηκε επιτελους απο ενα καινουριο. Πως τα φερνει η ζωη και αντικαθιστας ετσι ευκολα τα πραγματα που σε πληγωσαν....
Καλο απογευμα φιλοι μου!