Καλο-κακο, ασχημο-ομορφο, μερα-νυχτα, ζωη-θανατος, χαρα-λυπη, κλαμα-γελιο....ολα στη ζωη εχουν το αντιθετο εκεινο κομματι που το συμπληρωνει και δινει αξια σε εκεινες τις δυο λεξεις....Pepito-....? Pepito-.....? Μπααα...Μπορει πιο μετα. Αξιζε να δοκιμασω τουλαχιστον!!
Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου 2006
Δελφοι 06 (Γ μερος)
Οταν βραδιασε για τα καλα εκεινος ξυπνησε πρωτος. Τους ειχε παρει ο υπνος και επειδη οταν την ειδε εμοιαζε σαν αγγελος οπως της ειχε πει καποτε αποφασισε να μη την ξυπνησει.
Θυμηθηκε οταν της το πρωτοεγραψε πριν χρονια σε μια καρτα.
"Ευχαριστω τον θεο που πεταξε στη γη τον πιο ομορφο και καλο αγγελο που ειχε! Και που τον εδωσε σε εμενα! Σε ευχαριστω που υπαρχεις μικρη..."

Αισθανθηκε τοσο ωραια οπως και την πρωτη φορα που της το ειπε και στα ματια της και εκεινη εκλαιγε απο τη συγκινηση...
Μπηκε για μπανιο αφηνοντας της λιγο περισσοτερο να κοιμηθει.
Οταν βγηκε, ετοιμαστηκε και την ξυπνησε. Βεβαια εκεινη δεν ηθελε να ξυπνησει και δεν τον ακουγε. Παντα την ξυπναγε με φιλια και ψιθυριζοντας στο αυτι. Εκεινη τη φορα βεβαια, αυτο δεν ηταν αρκετο. Ειναι κλασσικο κιολας ενα Κριαρι να ειναι τοσο πεισματαρικο...ετσι χρειαστηκε να την ταρακουνησει και να της φωναξει λιιιιιγο πιο πολυ!
Το αποτελεσμα ηταν μια φωνη που τρομαξε απο το αποτομα ξυπνημα. Εκεινος δεν εδωσε σημασια..αλλωστε επρεπε να ξυπνησει. Της ειπε οτι πρεπει να παει να κανει ενα ντουζακι και να ντυθει. Εκεινος θα πηγαινε κατω να περιμενει, επρεπε να κανει και κατι δουλειες, σχετικα με την ωρα αναχωρησης αυριο και τα οικονομικα. Και ετσι, κατεβηκε κατω....

Ειχε περασει μιση ωρα και εκεινος ειχε τελειωσει με ολο το μπλα μπλα, ειχε μιλησει κιολας με κατι φιλους, με οικογενεια, ειχε ενημερωσει και τους γονεις της και τους ειπε οτι θα τους παρει εκεινη τηλεφωνο σε λιγο γιατι ετοιμαζοταν. Και ετσι ενω την περιμενε μπροστα στο τζακι, την ειδε να βγαινει απο το ασανσερ. Ηταν απιστευτη. Ειχε φορεσει ενα πολυ ωραιο φορεμα, ενα πολυ ωραιο παλτο, ειχε πιασει τα μαλλια κοτσο πανω, ειχε βαφτει λιγο αλλα καλα! Το μυαλο του αρχισε να πλαναται και να σκεφτεται τελικα τι αγγελο ειχε διπλα του...δεν ηταν δυνατο...αν εξαιρεσεις τα λιγο αθλητικα ποδαρακια της, τις γαμπες τις βασικα, η κοπελα ηταν απιστευτη! Δεν ειχε μπλε ματια...δεν ηταν ξανθια....δεν ηταν ψηλη....αλλα ειχε τα παντα! Το χαμογελο, τα ματια, το θεληματικο της πηγουνι (ΧαΧα) το ωραιο της κωλαρακι... και αλλα πολλα που εκεινη τη στιγμη τα εβλεπε ολα σε ενα τελειο συνολο. Ειναι αληθεια οτι η ομορφια ειναι υποκειμενικη, αλλα για κεινον εκεινη ηταν το τελειο.

"Εισαι πολυ ομορφη σημερα...Αλλα μαλλον το ξερεις ηδη αυτο! "
"Σε ευχαριστω! Και εσυ εισαι πολυ ομορφος!"

Οταν μπηκανε στο αμαξι της εδωσε το κινητο και της ειπε να παρει τους γονεις της. Ηθελαν να της μιλησουνε αλλωστε και κεινης.

Οταν φτασανε η συνομιλια ειχε τελειωσει. Μιλαγανε σε ολη τη διαδρομη, και τους ελεγε ολα τα καλα που ειχανε κανει! Αφηνοντας βεβαια τις πικαντικες λεπτομερειες απεξω! Αφου παρκαρανε πηαγεν κατευθειαν στο κλαμπακι. Αποφασισανε αν πεινασουν αργοτερα να φανε καμμια κρεπα απο την κρεπερι απεξω. Ετσι μπηκανε και πηγανε στο μπαρ. Παραγγειλανε ποτα, βγαλανε τα παλτα τους, καθησε εκεινος στο σκαμνακι και κεινη χορευε μπροστα του! Μιλαγανε, φλερταρανε, πεταγανε σποντες, μεχρι που εκεινος κοιταξε απο περιεργεια μια αλλη κοπελα η οποια του χαμογελασε. Εκεινος χαμογελασε και οταν το καταλαβε εκεινη τον ρωτησε με ναζι ποια ηταν αυτη.
Εκεινος την κοιταξε και της ειπε μια ασημαντη. "Το ελπιζω" του ειπε, δειχνοντας μεταξυ σοβαρου και αστειου οτι απλα τον δουλευε. Ειχε εμπιστοσυνη σε κεινον, ασχετα με το αν καποτε την απογοητευσε.
Ετσι κυλησε η βραδια με αρκετα τζονυ κολα και βοτκα λεμονι. Ειχανε κανει κεφαλι οταν αρχισανε να χορευουν και μετα απο λιγο αποφασισανε να φυγουνε. Ειχε παει 3μιση και εκεινος ηταν και λιγο ζαλισμενος απο τα ποτα. Δεν ειχε φαει κιολας.

Για να συνελθει λιγο απο το πιοτο πηγανε στη κρεπερι και φαγανε μια κρεπα μαζι, ετσι για να απορροφησει το αλκοολ και να μην παει τουλαχιστον τοσο πολυ στο αιμα σε πολυ μικρο χρονικο διαστημα. Νιωσανε και οι δυο καλυτερα αμεσως και αποφασισανε να πανε στο ξενοδοχειο να ξεκουραστουν.

Στο ξενοδοχειο οταν φτασανε εκεινος την αφησε να βγαλει τα παπουτσια της. Αμεσως μετα εβγαλε τα δυο κερακια που ειχε φερει απο το σπιτι και τα αναψε. Εκεινη τον ρωτησε τι εκανε, γιατι δεν ειχε ιδεα. Της ειπε "Υπομονη. Δεν εχει τελειωσει η νυχτα."
Εβαλε το σιντι να παιζει. Εκεινο με το braveheart και το τραγουδι τους, το i dont wanna miss a thing. Της ειπε ελα να χορεψουμε και εκεινη συγκινημενη σηκωθηκε. Εβαλε το κεφαλι της στο στηθος του, και χορευανε, εκει στο σκοταδι με μονο τα δυο κερια, να ακουνε τα τραγουδια τους. Να θυμουνται στιγμες, που περασανε μαζι, να ονειρευονται στιγμες που θελουν να περασουν. Καθε φορα που ακουγε εκεινη αυτα τα τραγουδια εκλαιγε. Και εκεινη την νυχτα παλι εκλαψε. Αλλα παντα εκλαιγε απο χαρα. Γιατι απο πολυ μικρη, της δοθηκε κατι απιστευτο. Κατι που η ιδια το θεωρησε ως ο απολυτος παραδεισος. Ως μοναδικος, απιθανος ανθρωπος.
¨Γιατι κλαις? Ειμαστε μαζι παλι! Και ειμαστε καλα...συμβαινει κατι?"
"Οχι..ολα ειναι τελεια....σε ευχαριστω που υπαρχεις, για αλλη μια φορα."
"Σε ευχαριστω που με αφησες να υπαρχω στη ζωη σου μπεμπα..."
Τον φιλησε. Ετσι οπως τον φιλαγε παλια οταν ηταν ερωτευμενη! Οταν ελεγε το ονομα του και εσταζε μελι. Οταν ζουσε και σκεφτοταν ποτε θα ερθει η ωρα να τον ξαναδει. Ευχοταν να μην τελειωσει ποτε η νυχτα.

Η νυχτα συνεχιστηκε. Το φιλι εδωσε τη θεση του σε ενα αλλο φιλι, μετα σε ενα αλλο, πιο κατω, στο λαιμο, στο αυτι, στο στηθος, το χαθι εφερε το αλλο χαδι, το αγγιγμα εφερε το αλλο αγγιγμα, τα ρουχα πεταγοντουσαν σιγα σιγα στο πατωμα οπου το μονο που εμεινε πανω τους ηταν η αισθηση του καθε κορμιου κολλημενο στο αλλο. Κανανε ερωτα εκει, μεσα στο σκοταδι, ακουγοντας τα αγαπημενα τους κομματια, κοιταζοντας που και που ο ενας τον αλλον λεγοντας με τα ματια " Σε αγαπαω....σε θελω....εσενα...μονο εσενα...".

Κοιμηθηκανε και τα κερια πισω τρεμοπαιζανε στο τελευταιο τους ιχνος ζωης αφηνοντας το πεπλο της νυχτας να τους σκεπασει.

Το επομενο πρωι οταν ξυπνησανε, κατεβηκανε να φανε πρωινο μαζι. Εκεινος ηπιε λιγο καφε μονο και ενα κρουσαν με βουτυρο και μαρμελαδα που του εφτιαξε εκεινη. Δεν ετρωγε πολυ πριν απο ταξιδι...συνηθεια.
Εκεινη απο την αλλην, εφαγε τον αγλεουρα! Οταν πηγε να παρηγορηθει για τις πολλες αυτες θερμιδες εκεινος της ειπε μην ανησυχεις! Θα φροντισουμε να τις χασεις καποια στιγμη!
Χαμογελασε!

Οταν τελειωσανε πηγανε πανω, μαζεψανε τα πραγματα τους και κατεβηκαν παλι κατω. Ενω εκεινη τα τακτοποιουσε στ αμαξι εκεινος ηταν στο φουαγιε και πληρωνε. Αποχαιρετησε τον ξενοδοχο, τον ευχαριστησε για ολα και εκεινος σε ανταποδωση του ευχηθηκε καλο ταξιδι!

Μπηακνε στο αμαξι εκεινη την ηλιολουστη μερα, και πηρανε τον δρομο της επιστροφης. Στο δρομο εκεινη τον εβγαζε τις τελευταιες φωτογραφιες που ειχανε μεινει στο φιλμ. Την αφησε να οδηγησει και λιγο με την προφαση οτι τον τσουζανε τα ματια του. Εκατσε διπλα της, εβγαζε εκεινος πια φωτογραφιες και παραλληλα χαιροταν που εβλεπε το μικρο του κοριτσακι να οδηγαει! Της αρεσε αλλωστε η οδηγηση, απλα φοβοταν. Ο πρωτος που της εδωσε αμαξι αλλωστε ηταν εκεινος. Ο πρωτος που της εδωσε το αμαξι του, την εμαθε κατι λιγα, της ειπε τι να προσεχει...Τωρα πια τον πηγαινε βολτα εκεινη!

Την ημερα κεινη οταν την αφησε σπιτι της, της ειπε "Σε ευχαριστω για το περοχο τριημερο που περασαμε μαζι. Σε αγαπαω...και....δε θα ειναι το μοναδικο πια. Ειναι μονο η αρχη. Δε με ενδιαφερει πως και ποτε θα κανουμε εκδρομες μαζι, αλλα σου υποσχομαι οτι απο δω και περα, θα ειμαστε μεις για εμας. Θα παρουμε βεβαια και καμμια παρεα καμμια φορα ε?!"

"Να σαι σιγουρος για αυτο...ειναι μονο η αρχη..θα τα πουμε συντομα....Α! και Σ.......... σε αγαπαω."

"Και εγω μπεμπα..."
 
posted by Pepito at 3:22 π.μ. | Permalink |


0 Comments: